Brazilijos himnas

Hino Nacional Brasileiro

Brazilijos valstybinis himnas

Nacionalinis šios šalies himnas

Brazilija

Žodžių autorius

Joaquim Osório Duque Estrada, 1909

Kompozitorius

Francisco Manuel da Silva, 1822

Himnas nuo

1831

Instrumentinė versija

Problemos klausantis šio failo? Pabandykite MediaWiki.

Pirminis Brazilijos himno variantas buvo sukurtas 1822 m. balandžio 7 d., tačiau iki šalies paskelbimo respublika 1889 m. oficialiai nenaudotas. Dekretas dėl himno patvirtinimo buvo pasirašytas 1890 m. sausio 29 d. Dabartiniai himno žodžiai patvirtinti 1922 m. rgsėjo 6 d., šimto metų nuo nepriklausomybės paskelbimo sukakties proga.

Per paskutinius kelis dešimtmečius melodija kiek pakeista. Dabartinio himno žodžius parašė Žoakimas Osorijus Dukė Estrada, o muziką – Fransiskas Manuelis da Silva. Iki 1890 m. kaip himnas buvo naudojama giesmė parašyta pirmojo šalies karaliaus Pedro I – dabar ta giesmė naudojama kaip nepriklausomybės himnas. Brazilija turi ir dar kelias patriotines dainas, įvairiomis progomis galinčias pakeisti himną: respublikos paskelbimo himną, himną vėliavai, ekspedicijos dainą.

Eilės[redaguoti | redaguoti vikitekstą]

I strofa

Ouviram do Ipiranga as margens plácidas
De um povo heróico o brado retumbante,
E o sol da liberdade, em raios fúlgidos,
Brilhou no céu da Pátria nesse instante,

Se o penhor dessa igualdade
Conseguimos conquistar com braço forte,
Em teu seio, ó, Liberdade,
Desafia o nosso peito a própria morte!

Ó Pátria amada, Idolatrada, Salve! Salve!

Brasil, um sonho intenso, um raio vívido,
De amor e de esperança à terra desce,
Se em teu formoso céu, risonho e límpido,
A imagem do Cruzeiro resplandece.

Gigante pela própria natureza,
És belo, és forte, impávido colosso,
E o teu futuro espelha essa grandeza,

Terra adorada, Entre outras mil, És tu, Brasil,
Ó Pátria amada! Dos filhos deste solo és mãe gentil,
Pátria amada, Brasil!

II strofa

Deitado eternamente em berço esplêndido,
ao som do mar e à luz do céu profundo,
Fulguras, ó Brasil, florão da América,
Iluminado ao sol do novo mundo!

Do que a terra mais garrida
Teus risonhos lindos campos tem mais flores,
„Nossos bosques tem mais vida“
„Nossa vida“ no teu seio „mais amores“

Ó Pátria amada, Idolatrada, Salve! Salve!

Brasil, de amor eterno seja símbolo
O lábaro que ostentas estrelado,
E diga o verde - louro dessa flâmula
„Paz no futuro e glória no passado.“

Mas se ergues da justiça a clava forte,
Verás que um filho teu não foge à luta,
Nem teme, quem te adora, a própria morte,

Terra adorada, Entre outras mil, És tu, Brasil,
Ó Pátria amada! Dos filhos deste solo és mãe gentil,
Pátria amada, Brasil!