Abazja
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
Abazja (łac. abasia, gr. αβασία) – objaw kliniczny polegający na niemożności chodzenia[1][2], poruszania całością lub częścią kończyny dolnej, niedowładzie lub całkowitym porażeniu spowodowanym urazem. Objaw występuje jako element zaburzeń dysocjacyjnych lub schorzeń neurologicznych.
Chorzy z abazją zachowują pełną czynność kończyn dolnych w pozycji horyzontalnej. Spionizowani – nie są w stanie wykorzystać funkcji lokomocyjnych kończyn.
Abazja jest następstwem zaburzeń czynnościowych, występujących najczęściej w histerii[3] (łącznie z astazją). Niekiedy jest następstwem zmian organicznych w ośrodkowym układzie nerwowym (guz płata czołowego[4], schyłkowy okres zespołów otępiennych[4]) lub w błędniku.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wielka encyklopedia zdrowia. Wojciech Twardosz (red.). T. I: Ab-Az. Poznań: Wydawnictwo HORYZONT, 2002, s. 9. ISBN 83-89242-01-X.
- ↑ Mała Encyklopedia Medycyny. Wyd. IV. Warszawa: PWN, 1988, s. 530. ISBN 83-01-08835-4. (pol.).
- ↑ Lucjan Korzeniowski, Stanisław Pużyński: Encyklopedyczny słownik psychiatrii. Warszawa: PZWL, 1978, s. 5.
- ↑ a b Choroby wewnętrzne. Podręcznik multimedialny oparty za zasadach EBM. Pod redakcją prof. dr hab. Andrzeja Szczeklika. Wyd. I. T. II. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2006, s. 1881. ISBN 83-7430-069-8. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Bilikiewicz: Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 683. ISBN 83-200-3388-8.
