Witoogeend

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Witoogeend
IUCN-status: Gevoelig[1] (2019)
Witoogeend
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Anseriformes (Eendvogels)
Familie:Anatidae (Eendachtigen)
Geslacht:Aythya
Soort
Aythya nyroca
(Güldenstädt, 1770)
Originele combinatie
Anas nyroca Güldenstädt, 1770

Verspreidingsgebied

 broedgebied (lichtgroen)
 permanent leefgebied (donkergroen)
 trekgebied (lichtblauw)
 niet-broedgebied (donkerblauw)
Synoniemen
  • Nyroca leucophthalma
  • Nyroca nyroca (Güldenstädt, 1770)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Witoogeend op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De witoogeend (Aythya nyroca) is een vogel uit de familie Anatidae (zwanen, ganzen en eenden).

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Een volwassen exemplaar is ongeveer 40 centimeter groot en is daarmee iets kleiner dan de kuifeend. Het verenkleed van de woerd is aan de bovenzijde zwart. Tevens heeft de vogel witte ogen en een roodbruine kop, hals, borst en flanken. Onder de staart zit een zwarte vlek en een brede, witte vleugelstreep. Het vrouwtje is doffer roodbruin met een bruin oog. Witte vlek onder de staart en ook een witte vleugelstreep.[2]

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Het voedsel bestaat uit water- en moerasplanten, maar ook uit kleine waterdieren.

Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]

Het legsel bestaat uit zes tot elf licht geelbruine eieren, die door het vrouwtje gedurende 26 dagen worden bebroed.

Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]

Deze soort komt voor van westelijk Europa en noordwestelijk Afrika tot centraal Azië in moerassen en op zoete wateren met een dichte oeverbegroeiing in binnenwateren.

Voorkomen in Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland is de witoogeend een heel zeldzame broedvogel; het laatste zekere broedgeval vond plaats in 2010. Ook in de trektijd en in de winter worden in Nederland slechts enkele vogels gezien.[3]

Status[bewerken | brontekst bewerken]

De grootte van de populatie is in 2017 geschat op 180.000 tot 240.000 vogels. Op de Rode lijst van de IUCN heeft deze soort de status gevoelig.[1]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]