خوردن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خوردن نوعی فرصت برای دور هم جمع شدن است.

خوردن (به انگلیسی: Eating) یا مصرف کردن، به عمل جویدن و بلعیدن غذا می‌گویند.[۱] خوردن یک فعالیت روزانه حیاتی است که به‌طور معمول برای تأمین انرژی و امکان رشد است و در صورت اختلال در این فعالیت ممکن است بدن دچار بیماری‌های گوناگون شود. همهٔ موجودات زنده برای زنده ماندن و بقا به خوردن نیاز دارند، گوشتخواران: خوردن حیوانات دیگر، گیاهخواران: خوردن گیاهان. بعضی جانداران مانند انسان‌ها، هم از گوشت و هم از گیاه تغذیه می‌کنند.

برای انسان‌ها[ویرایش]

بیسکویت خوردن سه زن

بیشتر جوامع رستوران، فود کورت، غذا فروشی خیابانی برای غذا خوردن بیرون خانه دارند.[۲]

مردم معمولاً دو یا سه وعده غذا در روز دارند.[۳]

در تعدادی کشورها ممکن است به خاطر قانون شریعت خوردن در طول ماه رمضان وسط روز منع شود.[۴]

تکامل در بدن انسان[ویرایش]

نوزاد فقط از شیر تغذیه می‌کند و غذا نمی‌خورد.[۵] کودکان به خاطر کم دندانی و دستگاه گوارش نابالغ مقداری غذای کودک مصرف می‌کنند.

نقش مغز[ویرایش]

ساقه مغز می‌تواند دریافت غذا را کنترل کند چون مدارهای عصبی دارد که گرسنگی را می‌فهمد.[۶]

در جانوران[ویرایش]

یک گربه در بازار تبریز در حال خوردن غذا
یک گربه در حال خوردن غذا

جانوران مختلف سازوکارهای مختلفی دارند که هرکدام می توانند غذایشان را به طرقی بخورند. معمولا جانوران با تکه تکه کردن غذا می توانند آن را هضم کنند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. لغت‌نامه دهخدا
  2. John Raulston Saul (1995), "The Doubter's Companion", 155.
  3. "Who still eats three meals a day? Findings from a quantitative survey in the Paris area". Appetite (به انگلیسی). 63: 59–69. 2013-04-01. doi:10.1016/j.appet.2012.12.012. ISSN 0195-6663.
  4. Conscious Eating: Second Edition - Page 9, Gabriel Cousens, M.D. - 2009.
  5. "How to combine breast and bottle feeding". nhs.uk (به انگلیسی). 2020-12-07. Retrieved 2021-04-19.
  6. Carlson, Neil (2010). Physiology of Behavior. Boston, MA: Allyn & Bacon. pp. 412–426.