اقیانوس آرام

مختصات: ۰° شمالی ۱۶۰° غربی / ۰°شمالی ۱۶۰°غربی / 0; -160
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اقیانوس آرام
Map of the Pacific Ocean
مختصات۰° شمالی ۱۶۰° غربی / ۰°شمالی ۱۶۰°غربی / 0; -160
مساحتِ رو۱۶۵٬۲۵۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۶۳٬۸۰۰٬۰۰۰ مایل مربع)
میانگین ژرفا۴٬۲۸۰ متر (۱۴٬۰۴۰ فوت)
بیشترین ژرفا۱۰٬۹۱۱ متر (۳۵٬۷۹۷ فوت)
حجم آب۷۱۰٬۰۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مکعب (۱۷۰٬۰۰۰٬۰۰۰ مایل مکعب)
جزیره‌هافهرست جزیره‌ها
جاهای مسکونیانکوریج، اوکلند، بریزبن، بوسان، بوئناونتورا (واییه دل کائوکا), گوایاکیل، هنگ کنگ، هونولولو، لیما، لس آنجلس، ماگادان، مانیل، ملبورن، اوساکا، پاناماسیتی، پاپت، منطقه خلیج سان فرانسیسکو، سن دیگو، سیاتل، شانگهای، سنگاپور، سووا، سیدنی، تیخوانا، توکیو، والپارایسو، ونکوور، ولادی‌وستوک

اقیانوس آرام بزرگ‌ترین و ژرف‌ترین اقیانوس در میان پنج اقیانوس کرهٔ زمین است. اقیانوس آرام از اقیانوس منجمد شمالی تا اقیانوس منجمد جنوبی (یا بسته به تعریف، تا قطب جنوب) امتداد دارد همچنین از شرق به قارهٔ آمریکا و از غرب به قارهٔ آسیا و استرالیا محدود شده‌است.

مساحت این گسترهٔ آبی ۱۶۵٬۲۵۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع است که نزدیک به ۴۶ درصد از سطح آب‌های کره زمین و نزدیک به ۳۲ درصد از کل سطح کرهٔ زمین را می‌پوشاند. سطح اقیانوس آرام از مجموع کل مساحت خشکی‌های زمین (۱۴۸ میلیون کیلومتر مربع) بزرگ‌تر است. میانگین ژرفای اقیانوس آرام ۴۰۰۰ متر است.[۱] مرکز نیمکرهٔ آبی و نیمکرهٔ غربی هر دو در اقیانوس آرام جای دارد.

به این اقیانوس، «اقیانوس کبیر» نیز گفته می‌شود. نام اقیانوس آرام توسط دریانورد پرتغالی فردیناند ماژلان در سال ۱۵۲۰ میلادی بر روی این اقیانوس گذاشته شد. این اقیانوس پهناور به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده‌است.

عمیق‌ترین گودال دره‌ای دریایی جهان که درازگودال ماریانا نام دارد، با ژرفای ۱۱٬۰۳۴ متر در اقیانوس آرام قرار دارد.[۲]

غرب اقیانوس آرام دارای شمار زیادی دریای حاشیه‌ای بزرگ از جمله دریای جنوبی چین، دریای چین شرقی، دریای ژاپن، دریای اختسک، دریای فیلیپین، دریای مرجان، دریای جاوه و دریای تاسمان.

مهاجرت‌های اولیه[ویرایش]

در حدود سه هزار سال پیش از میلاد مسیح مردمی از تبار اقوام استرالزی ساکن تایوان به مهارت‌های ویژه‌ای دست یافته و موفق شدند به سفرهای دریایی دوردست با قایق روی بیاورند. این مردم از جزیرهٔ تایوان حرکت کرده و رفته‌رفته بیشتر جزیره‌های اقیانوس آرام را کشف و در آن‌ها سکونت گزیدند. این مردم از تایوان به سوی جنوب رفته و جمعیت و زبان خود را به فیلیپین، اندونزی و دریاهای جنوب شرق آسیا گسترش دادند. آن‌ها سفرهای اکتشافی خود را به سوی جنوب شرق ادامه داده و به گینه نو، ملانزی و میکرونزی رسیده و به سوی شرق تا پلی‌نزی رفتند. اقوام استرانزی به سوی غرب نیز تمامی عرض اقیانوس هند را هم پیموده و به ماداگاسکار رسیدند.[۳]

بزرگ‌ترین دریاها[ویرایش]

بزرگ‌ترین دریاهای حاشیه‌ای اقیانوس آرام:

کشورهای همجوار[ویرایش]

کشورهای مستقل[ویرایش]

سرزمین‌ها[ویرایش]

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Pacific Ocean". دانشنامهح بریتانیکا. 2008: Encyclopædia Britannica, Inc.
  2. "Japan Atlas: Japan Marine Science and Technology Center". Retrieved 4 July 2007.
  3. Stanley, David (2004). South Pacific. David Stanley. p. 19. ISBN 978-1-56691-411-6. Retrieved 13 June 2013.