Izotz

Wikipedia, Entziklopedia askea
Izotz pusketa bat.
Izotz-hauslea Antartikan.

Izotza, ur solidoaren 15 faseak izendatzeko hitza da. Egoera hau 0 °C-tik behera agertzen da.

Antartika, "izoztutako kontinentea", izotzaren eremu handiena da munduan.

Etimologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aitzineuskaraz karroin *karrone esaten zen[1] Koldo Mitxelenaren ikerketen arabera.

Etimologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hitz honek euskalki ezberdinetan baditu hainbat izen. Izenetako batzuk hemen agertzen dira:

Horma, karroina, leia, [2] (gipuzkeraz: jela[3][4]), urdaibaialdean edurre...

Naturan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ur tanta baten izozketa prozesua

Mendietako glaziarretan topa ditzakegu izotz eta elurraren metaketak, urte osoan desagertzen ez direnak.

Itsasoetan, Hego eta Ipar Polo inguruetan bankisa eta izozmendiak ikus ditzakegu.

Izotz kirolak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Elurretanretan gizakiak eskia moduko kirol praktikak asmatu dituen moduan, izotzean ere izotz hockeya eta izotz patinajea burutzen ditu.

Gastronomian[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sukaldaritzan ere erabilgarria da izotza, edariak prestatzeko edo izozkiak egiteko.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Koldo Mitxelena (1976). Fonética histórica vasca. Donostia: Gipuzkoako Aldundia.
  2. Hiztegi Batua Euskaltzaindia
  3. Zehazki hiztegia Euskal Herriko Unibertsitatea
  4. Hiztegi Batua Euskaltzaindia

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]